Smetvrees beheerste Bastiaan zijn leven
Bastiaan ging de strijd aan met zijn dwanghandelingen, smetvrees om precies te zijn. Hij volgde een intensieve behandeling bij ons centrum. Sindsdien gaat het een stuk beter met hem, hij heeft enorme stappen gezet.
Bij Bastiaan, de 22-jarige zoon van Linda, spelen dwanghandelingen (in zijn geval smetvrees) en autisme al vanaf jonge leeftijd een grote rol in zijn leven. Onderzoeken, testen, bezoekjes aan (psychiatrische) ziekenhuizen: Bastiaan en zijn gezin zijn ermee opgegroeid. Vanaf de brugklas verergerden Bastiaans problemen. Ieder uur een andere leraar, een ander lokaal. Hij kon er niet goed tegen.
Na jarenlang diverse behandelingen te hebben gehad voor onder andere zijn dwangstoornis, klopten Bastiaan en zijn ouders zo’n drie jaar geleden aan bij het Centrum voor Angst- en Dwangstoornissen. Op dat punt beheerste smetvrees zijn leven.
Loslaten
Linda: “Bastiaan volgde maandenlang een intensieve behandeling in de kliniek, samen met andere (jong)volwassenen die worstelden met angsten of -net als Bastiaan- met dwanghandelingen. Dat wat hij gewend was, moest hij loslaten. Zo mocht hij niet iedere dag een schone broek of trui aan. In het weekend was hij bij ons thuis. Als hij aan het begin van de week weer naar Venray vertrok, mocht hij précies genoeg kleding mee terug nemen. Voor iemand die zich het liefst meerdere keren per dag verkleedt was dit een uitdaging.
De tijd die Bastiaan normaal gesproken besteedde aan douchen werd rigoureus ingekort. Hij mocht niet telkens zijn tanden poetsen of handen wassen. Met zijn behandelaar ging hij de stad in om een broodje te eten, zonder voor het eten eerst zijn handen te mogen wassen. Knoflook eten deed Bastiaan voor zijn behandeling nooit, vanwege de geur. In de kliniek moest hij knoflook eten, gerust een heel teentje. Hij werd dus op alle fronten flink op de proef gesteld. Dit was confronterend en heftig voor hem. Maar hij heeft er veel geleerd.
(H)erkenning, begrip en steun
Behandeling vond grotendeels in groepsverband plaats. Dit was goed voor Bastiaan. Hij ontmoette mensen met dezelfde problemen als hij. Hij vond er (h)erkenning, begrip en steun. Ze zagen elkaars herstelproces. Er ontstonden zelfs vriendschappen waar hij ook nu, jaren later, nog veel aan heeft.
Grote veranderingen, fijner leven
Bastiaan is gemakkelijker geworden. Zijn kleding gooit hij na het dragen niet direct in de was. Hij neemt geen 30 shirts mee als hij een weekje op vakantie gaat. Ik kan hem gerechten met knoflook voorschotelen. Bastiaan heeft sinds zijn tijd in de kliniek een sociaal leven opgebouwd. Hij gaat op stap, op vakantie. Hij werkt fulltime en woont inmiddels op zichzelf. Zijn leven wordt niet meer beheerst door schaamte. In situaties dat hij gespannen is speelt smetvrees weer even een grote rol. Maar in zijn normale leven zie ik een veel relaxter persoon. Hij is veranderd.
Ik zou andere mensen de behandeling aanraden. Het is een intensieve strijd. maar je leert ontzettend veel. Wij hebben Bastiaan zien groeien."